Sterren in de nacht!

Jorieke Arntz was een paar weken geleden bij ons te gast en schreef daarover een prachtige blog voor de inspiratiesite Bijzonder Plekje. Ze was zo enthousiast over haar weekendje weg bij ons dat ze er ook een column over heeft geschreven, die we met je mogen delen!

Vincent van Gogh schilderde eens een inktzwarte nacht met heldere sterren als enige lichtpuntjes. Op dit moment zijn het de weinige bladeren, die de oude kastanjeboom boven mij nog rijk is, die als lichtjes fungeren. Door de warme gloed van het houtvuur lichten ze deze avond goudgeel op tegen de bewolkte decemberlucht. Een ijzige wind die echte winterkou belooft rukt aan de laatste blaadjes. Langzaam dwarrelen ze één voor één naast mij in het warme water van de hottub. Ik zak er ook nog iets verder in. ’Nu is het helemaal donker,’ denk ik.
Tijd om lang stil te staan bij deze sombere gedachten heb ik niet, want er komen drie meisjes in bikini lachend en gierend de hoek om rennen. Hun lijfjes dampend van het warme waterdansen ze als witte wolkjes in de koude avondlucht door de tuin, waarna ze met veel gespetter weer terug het bad in duiken. Na drie gelukzalige zuchten is het even stil. Zes glinsterende ogen kijken me verwachtingsvol aan. “Dat is het allerlekkerste he mam, die warmte als het zo koud is?”
Spontaan rollen er een paar tranen (of spetters) van geluk over mijn rozige wangen. De zware volwassen gedachten verdwijnen in het licht van dit kinderlijk geluk. Wat kan ik nog veel van ze leren. Natuurlijk, als het koud is voel je de warmte beter en in het donker zie je pas echt het licht.
Ontroerd kijk ik door het raam naar binnen waar mijn meisjes zich in flannellen pyjama’s hullen. Ja, bij hen gaat alles gewoon door. Zij zijn niet bezig met dit soort gedachten, het gaat ze van nature goed af om de lichtpuntjes te zien, daar zijn ze een ster in. Ze nestelen zich bij de kerstboom onder een dekentje op de bank. Klaar voor de familiefilm die deze avond ook op het programma staat.
Gehuld in een handdoek stap ik blootvoets in het donker over het tuinpad richting het gezellig verlichte huis. Boven mij mogen zich dikke winterwolken samenpakken maar in mijn hart en hoofd is het helder. Mijn kinderen weten dit waarschijnlijk al lang maar ik besef me nu waarom de Sterrennacht van Van Gogh gezien wordt als één van zijn grootste meesterwerken; die lichtjes in het donker, dat is pas echte kunst!

Jorieke Arntz

Scroll naar boven